Stowarzyszenie Kanonikos

Część II – Zasady postępowania pracowników w celu ochrony małoletnich przed krzywdzeniem

1.3 Zakaz stosowania przez pracowników jakiejkolwiek formy przemocy wobec małoletniego, w tym nawiązywania relacji o charakterze seksualnym

2. Zasady bezpiecznych relacji między małoletnimi. Zachowania niedozwolone małoletnich

3.2 Korzystanie z telefonów komórkowych oraz innych urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu;

4. Zasady ochrony małoletnich przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami z sieci

Znęcanie się, przemoc fizyczna, słowna, psychiczna stosowane wobec małoletniego,

Część IV Materiały pomocnicze - Prawa dziecka oraz wykaz telefonów i adresów mailowych instytucji pomocowych

Krzywdzenie dzieci jest niepokojącym problemem, który coraz częściej występuje we współczesnym świecie. Jednym z najważniejszych celów działania Stowarzyszenia jest chronienie Was przed różnymi formami przemocy, przeciwdziałanie wszelkiej dyskryminacji oraz budowanie w niej bezpiecznego i przyjaznego środowiska. Konieczność ochrony Was przed różnymi formami krzywdzenia wynika z przekonania, że:

- w obliczu narastającej fali przemocy i agresji wobec dzieci i młodzieży powinniście mieć zagwarantowane bezpieczeństwo i ochronę;

- niedopuszczalne jest stosowanie wobec Was jakiekolwiek formy przemocy – w każdej sytuacji, w której jesteście bądź możecie być krzywdzeni, musicie otrzymać pomoc.

Dlatego też dokument ten został skonstruowany jako zbiór zasad i procedur postępowania,z których możecie skorzystać w sytuacjach zagrożenia Waszego bezpieczeństwa lub podejrzenia czy przypuszczenia, że takie sytuacje Wam zagrażają. „Standardy ochrony małoletnich” określają:

1. główne kierunki działań Stowarzyszenia Kanonikos na rzecz Waszej ochrony, zwane w dokumencie„standardami”,

2. zasady, czyli przyjęte w Stowarzyszeniu normy postępowania pracowników i małoletnich, dotyczące w szczególności:

3.Sposoby Waszego postępowania w sytuacjach, w których czujecie się krzywdzeni oraz działania Stowarzyszenia zabezpieczające Was przed krzywdzeniem i jego skutkami.

„Standardy ochrony małoletnich” stanowią również istotną formę zabezpieczenia Waszych praw. W celu ochrony Was przed różnymi formami krzywdzenia bardzo ważna jest znajomośći przestrzeganie praw dziecka.

1. Celem działań wszystkich pracowników Stowarzyszenia jest ochrona małoletnich przed każdą formą krzywdzenia oraz zapewnienie im bezpieczeństwa fizycznegoi psychicznego.

2. Pracownicy Stowarzyszenia skutecznie reagują w sytuacjach, gdy małoletni są krzywdzeni

1. Wszyscy rodzice mają dostęp do obowiązujących w Stowarzyszeniu „Standardów ochrony małoletnich” oraz znają procedury zgłaszania zagrożeń.

1.Określone są sposoby postępowania pracowników Stowarzyszenia w sytuacjach krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia małoletniego, tj.:

2. Postępowanie na wypadek krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia małoletniego nie może naruszać jego godności, wolności, prawa do prywatności oraz nie może powodować szkody na jego zdrowiu psychicznym lub fizycznym (poczucie krzywdy, poniżenia, zagrożenia, wstydu).

1.W Stowarzyszeniu opracowano zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnimi a personelem

2.W Stowarzyszeniu określono wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi,a w szczególności zachowania niedozwolone.

3.W Stowarzyszeniu opracowano procedury ochrony małoletnich przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci internet oraz utrwalanymi w innej formie

Osoby upoważnione do przyjmowania zgłoszeń związanych z krzywdzeniem małoletnich składają oświadczenie o zachowaniu poufności i zobowiązanie do zachowania bezpieczeństwa uzyskanych danych osobowych

1. Przyjęte zasady i realizowane sposoby ochrony małoletnich są weryfikowane – przynajmniej raz na dwa lata.

2. Zasady monitoringu i kontroli standardów ochrony małoletnich określa zarząd Stowarzyszenia.

-Pracownicy dbają o bezpieczeństwo małoletnich podczas pobytu na zajęciach organizowanych przez Stowarzyszenie.

-Pracownicy wspierają małoletnich w pokonywaniu trudności, uwzględniając ich umiejętności rozwojowe oraz możliwości wynikające z niepełnosprawności oraz specjalnych potrzeb edukacyjnych.

-Zasady bezpiecznych relacji personelu z małoletnimi obowiązują wszystkich pracowników Stowarzyszenia

2.Upowszechniają wiedzę o prawach dziecka - podejmują problematykę praw człowieka/ dziecka na zajęciach/warsztatach oraz w trakcie innych działań Stowarzyszenia – zgodnie z zadaniami statutowymi.

4.Nie rozpowszechniają informacji dotyczących rodziny danego małoletniego,np. wykształcenie rodziców, ewentualne problemy rodzinne (np. alkoholizm, narkomania, rozwód).

5.Nie upubliczniają i nie rozpowszechniają informacji o życiu prywatnym małoletnich i nie zdradzają tajemnicy ich korespondencji - także jeśli chodzi wiadomości e-mail czy inne wysłane drogą elektroniczną.

6.Szanują prawo małoletniego do prywatności – jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, w celu ochrony danego małoletniego, wyjaśniają mu to tak jak to jest możliwe.

7.Nie ujawniają informacji wrażliwych dotyczących małoletniego osobom nieuprawnionym (wizerunek małoletniego, informacje o jego sytuacji rodzinnej, ekonomicznej,medycznej, opiekuńczej i prawnej).

8.Nie utrwalają wizerunku małoletniego (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych lub Stowarzyszenia, jeśli poradnia nie uzyskała zgódrodziców/opiekunów prawnych oraz samych małoletnich.

9.Nie dokonują zatrzymywania jakiejkolwiek własności małoletniego, np. telefonu.

11.W czasie pobytu małoletnich w poradni zapewniają im warunki ochrony przed przemocą, uzależnieniami oraz innymi przejawami patologii społecznej.

12.Dają małoletnim gwarancję nietykalności cielesnej - nie stosują wobec nich żadnych form przemocy.

14.Równo traktują małoletnich, niezależnie od wyznawanej przez nich religii lubświatopoglądu, pod warunkiem, że nie naruszają nimi moralności, praw i wolności innych osób oraz porządku i bezpieczeństwa publicznego.

15.Doceniają i szanują wkład małoletnich w podejmowane działania i traktują ich równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy. Unikają faworyzowania oraz wszelkich przejawówdyskryminacji.

2.Dają małoletnim prawo do odczuwania i mówienia o swoich emocjach, do wyrażania własnego zdania oraz prawo do bycia wysłuchanym.

3.Nie zawstydzają, nie upokarzają, nie lekceważą i nie obrażają małoletnich

4.Nie poniżają małoletniego, nie wyśmiewają i nie ośmieszają go, np. stosując ośmieszające przezwiska i zdrobnienia.

6.Nie grożą małoletnim, nie wyrażają dezaprobaty wobec ich zachowania czy postępóww nauce w sposób uwłaczający godności i poczuciu własnej wartości.

7.Nie reagują złośliwością, sarkazmem na zachowanie małoletnich, nie dowcipkują i nie żartują w sposób, który obniża ich poczucie własnej wartości.

8.Krytykują zachowanie małoletniego w taki sposób, aby nie czuł się zraniony, zmuszony do obrony czy do kontrataku.

9.Nie podnoszą głosu, nie krzyczą na małoletniego w sytuacji innej niż wynikającaz potrzeby zapewnienia mu bezpieczeństwa.

10.W procesie rozwiązywania konfliktu dbają o komunikację dającą małoletnim poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego i psychospołecznego, chroniącą ich od poczucia,że rozwiązanie konfliktu jest dla nich krzywdzące i rodzi u uczniów poczucie niesprawiedliwości, zlekceważenia czy odrzucenia.

11.Metody dyscyplinowania małoletnich dobierają adekwatnie do ich wieku i poziomu rozwoju. Metody te nie mogą naruszać godności i nietykalności osobistej (zakazstosowania kar fizycznych).

1.3Zakaz stosowania przez pracowników Stowarzyszenia jakiejkolwiek formy przemocy wobec małoletniego, w tym nawiązywania relacji o charakterze seksualnym

1.Nie łamią obowiązującego prawa, ustalonych norm i zasad. Wszyscy małoletni są przez nich traktowani sprawiedliwie. Pracownicy Stowarzyszenia nie dzielą małoletnich i nie dyskryminują (ze względu na pochodzenie, poczucie tożsamości, wiek, płeć, status materialny, wygląd zewnętrzny, wiedzę i umiejętności).

2.Nie wykorzystują wobec małoletnich relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).

3.Nie stosują żadnej formy przemocy fizycznej wobec małoletnich, np.: zabieranierzeczy, niszczenie rzeczy, bicie, popychanie, szturchanie, ograniczenie swobody ruchu, szczypanie, pociągnięcie za włosy, bicie przedmiotami, wykręcanie rąk.

5.Nie stosują naruszających godność małoletnich wypowiedzi o podtekście seksualnym, nie nawiązują w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej

7.Nie zachowują się wobec małoletnich w sposób niestosowny, poufały, dwuznaczny.

8.Nie zmuszają małoletnich do odbycia jakiejkolwiek aktywności o charakterze seksualnym.

10.Informują małoletnich, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć wskazanej osobie i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji lub pomocy.

11.Przy każdej rozmowie o charakterze indywidualnym, na życzenie małoletniego zapewniają obecność innej osoby dorosłej.

12.W sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec małoletnich, unikają innego kontaktu fizycznego niż niezbędny.

2.Kontakt pracowników Stowarzyszenia z małoletnimi nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, nie może wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy.

3.Co do zasady kontakt z małoletnimi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy i dotyczyć celów mieszczących się w zakresie obowiązków personelu Stowarzyszenia

4.Pracownicy nie zapraszają małoletnich do swojego miejsca zamieszkania, nie spoty- kają się z nimi prywatnie poza godzinami pracy.

5.Pracownicy nie nawiązują kontaktów z małoletnimi poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie do nich zaproszeń w mediach społecznościowych. Nie kontaktują się z nimi po- przez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych).

2. ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI MIĘDZY MAŁOLETNIMI W STOWARZYSZENIU. ZACHOWANIA NIEDOZWOLONE MAŁOLETNICH

1.Małoletni mają prawo do przebywania w bezpiecznym środowisku. Pracownicy Stowarzyszenia chronią małoletnich i zapewniają im bezpieczeństwo.

2.Małoletni uznają prawo innych małoletnich do odmienności i zachowania tożsamościze względu na: pochodzenie etniczne, geograficzne, narodowe, religię, status ekonomiczny, cechy rodzinne, wiek, płeć, orientację seksualną, cechy fizyczne, niepełnosprawność. Nie naruszają praw innych – nikogo nie dyskryminują ze względu na jakąkolwiek jego odmienność.

3.Zachowanie i postępowanie małoletni wobec kolegów/ innych osób nie narusza ich poczucia godności/ wartości osobistej. Małoletni są zobowiązani do respektowania prawi wolności osobistych swoich kolegów i koleżanek, ich prawa do własnego zdania, do poszukiwań i popełniania błędów, do własnych poglądów, wyglądu i zachowania –w ramach społecznie przyjętych norm i wartości.

4.Kontakty między małoletnimi cechuje zachowanie wysokiej kultury osobistej,np. używanie zwrotów grzecznościowych typu proszę, dziękuję, przepraszam ; uprzejmość; życzliwość; poprawny, wolny od wulgaryzmów język; kontrola swojego zachowania i emocji; wyrażanie sądów i opinii w spokojny sposób, który nikogonie obraża i nie krzywdzi.

5.Budują wzajemne relacje poprzez niwelowanie konkurencyjności między sobąw różnych obszarach życia, wzajemne zrozumienie oraz konstruktywne, bez użycia siły rozwiązywanie problemów i konfliktów między sobą. Akceptują i szanują siebie nawzajem.

6.Małoletni okazują zrozumienie dla trudności i problemów kolegów/koleżanek. Nie kpią,nie szydzą z ich słabości, nie wyśmiewają ich, nie krytykują.

7.W kontaktach między sobą nie zachowują się prowokacyjnie i konkurencyjnie.Nie powinni również mieć poczucia zagrożenia czy odczuwać wrogości ze strony kolegów.

2.Stwarzanie niebezpiecznych sytuacji podczas zajęć organizowanych przez Stowarzyszenie, np. rzucanie kamieniami,przynoszenie ostrych narzędzi, innych niebezpiecznych przedmiotów i substancji (środków pirotechnicznych, łańcuchów, noży, zapalniczek), używanie ognia

3.Nieuzasadnione, bez zgody prowadzącego opuszczanie sali gdzie odbywają się zajęcia.

4.Celowe nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas zajęć organizowanychw przez Stowarzyszenie. Celowe zachowania zagrażające zdrowiu bądź życiu.

8.Przywłaszczenie własności lub celowe niszczenie, nieszanowanie własności innych osób oraz własności Stowarzyszenia. Wyłudzanie pieniędzy lub innych rzeczy.

10.Szykanowanie innych osób z powodu odmienności przekonań, religii,światopoglądu, płci, poczucia tożsamości, pochodzenia, statusu ekonomicznegoi społecznego, niepełnosprawności, wyglądu.

11.Znęcanie się (współudział w znęcaniu się, zorganizowana przemoc, zastraszanie).

13.Fotografowanie, nagrywanie dźwięku lub filmowanie zdarzeń z udziałem innych osób bez ich zgody.

1.Na wszystkich komputerach z dostępem do Internetu należących do Stowarzyszenia jest zainstalowane oraz systematycznie aktualizowane oprogramowanie antywirusowe, antyspamowe i firewall.

3.2Korzystanie z telefonów komórkowych oraz innych urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu

1.Każdy ma prawo korzystać z telefonu komórkowego oraz innych urządzeń elektronicznych zgodnie z ustalonymi w zasadami.

2.Przez pojęcie „telefon komórkowy” rozumie się także smartfon, urządzenie typu smartwatch, itp.

3.Przez pojęcie „inne urządzenia elektroniczne” rozumie się także tablet, odtwarzaczmuzyki, słuchawki, itp.

4.Małoletni przynoszą telefony komórkowe oraz inny sprzęt elektronicznyna własną odpowiedzialność, za zgodą rodziców.

5.Stowarzyszenie nie ponosi odpowiedzialności za zaginięcie lub zniszczenie czy kradzież sprzętu przynoszonego przez małoletnich.

6.Małoletni ma obowiązek wyłączyć lub wyciszyć telefon (bez wibracji) i schować gow torbie/plecaku przed rozpoczęciem zajęć. Telefon pozostaje niewidocznyzarówno dla ucznia, jak i pozostałych osób.

7.Telefony i inne urządzenia elektroniczne (np. tablety) można wykorzystywać podczas zajęć w celach dydaktycznych pod opieką oraz za zgodą prowadzącego zajęcia.Małoletni może korzystać z telefonu, a także innych urządzeń elektronicznych w celuwyszukania informacji niezbędnych do realizacji zadań podczas zajęć, po uzyskaniu zgody prowadzącego dane zajęcia lub na jego wyraźne polecenie.

8.Jeśli małoletni czeka na ważną informację (połączenie, SMS, etc.) ma obowiązek poinformować o tym fakcie, poprosić o pozwolenie na skorzystanie z telefonu i ustalić sposób odebrania tej wiadomości. Dotyczy to także sytuacji, gdy wystąpiła pilna potrzeba skontaktowania się, np. z rodzicami lub w innej ważnej sprawie.

4. ZASADY OCHRONY MAŁOLETNICH PRZED TREŚCIAMI SZKODLIWYMI I ZAGROŻENIAMI Z SIECI

1.Stowarzyszenie ma obowiązek podejmować działania zabezpieczające przed łatwym dostępem do tych treści z sieci, które mogą zagrażać prawidłowemu rozwojowi dzieci i młodzieży.

- treści szkodliwe, niedozwolone, nielegalne i niebezpieczne dla zdrowia(pornografia, treści obrazujące przemoc, promujące działania szkodliwe dla zdrowia i życia dzieci, popularyzujące ideologię faszystowską i działalność niezgodną z prawem, nawołujące do samookaleczeń i samobójstw, korzystania z narkotyków,

-treści stwarzające niebezpieczeństwo werbunku dzieci do organizacji nielegalnychi terrorystycznych,

-różne formy cyberprzemocy, np. nękanie, straszenie, szantażowanie z użyciem sieci, publikowanie lub rozsyłanie ośmieszających, kompromitujących informacji, zdjęć, filmów z użyciem sieci oraz podszywanie się w sieci pod kogoś wbrew jego woli.

1.Stowarzyszenie uznając prawo małoletniego do prywatności i ochrony dóbr osobistych,zapewnia ochronę wizerunku małoletniego, zgodnie z obowiązującym prawem.

2.Upublicznianie wizerunku małoletniego do 16 lat, utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga wyrażenia zgody osoby sprawującejwładzę rodzicielską lub opiekę nad dzieckiem.

3.Osoba małoletnia powyżej 16. roku życia ma prawo do wyrażenia zgody samodzielnie.

4.Jeżeli wizerunek małoletniego stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodziców/opiekunów lub małolet- niego powyżej 16 roku życia na utrwalanie wizerunku nie jest wymagana. Zabrania się umieszczania informacji pozwalających ustalić tożsamość osób ujętych na zdjęciu lub innej formy publikacji.

1.W Stowarzyszeniu opracowano zasady przetwarzania danych osobowych oraz zasady zachowania bezpieczeństwa przetwarzania.

2.Zarząd Stowarzyszenia wdrożył odpowiednie środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych.

3.Dane osobowe małoletnich udostępniane są wyłącznie podmiotom uprawnionym do ich uzyskania.

Znęcanie się, przemoc fizyczna, słowna, psychiczna stosowana wobec małoletniego

Ktoś przez DŁUŻSZY CZAS stosuje wobec Ciebie przemoc lub jest agresywny, nęka Cię w różny sposób, znęca się nad Tobą, np. stosuje:

Przemoc fizyczną:atak, napastowanie seksualne, nadużywanie swojej przewagi nad inną osobą, fizyczne zaczepki lub dokuczanie, zmuszanie innej osoby do robienia nieprzyjemnych rzeczy, rzucanie w kogoś przedmiotami.

Przemoc słowną: obelgi, bezpośrednie obrażanie, plotki i obraźliwe żarty, groźby. Przemoc słowna może być także wymierzona w rodzinę i w przyjaciół po to, aby jeszcze bardziej jej dokuczyć.

Przemoc psychiczną:poniżanie, wykluczanie/izolacja/milczenie, obraźliwe pisanie, wulgarne gesty, śledzenie/szpiegowanie, obraźliwe SMS-y i MMS-y, wiadomości na forach internetowych lub tzw. „pokojach do czatowania” (które z re- guły są anonimowe w odróżnieniu od SMS-ów, pochodzących z kon- kretnych telefonów); telefony i e-maile (zawierające groźby, poniża- jące, wulgarne, zastraszające); niszczenie rzeczy należących do kogoś innego; straszenie; szantażowanie

1.Jeśli nie czujesz się bezpiecznie, powiedz o tym pracownikowi Stowarzyszenia. Przedstaw mu sytuację, jeśli masz świadków przemocy stosowanej wobec Ciebie, poinformuj o tym pracownika Stowarzyszenia. Poproś o reakcję, wsparcie i pomoc. Poinformuj także rodziców o tym, co Cię spotyka

2Pracownik Stowarzyszenia, do którego się zgłosiłeś, podejmie działania, mające na celu wyjaśnienie zaistniałej sytuacji. Działania te może podjąć we współpracy z rodzicami, jeśli wyrażą oni wolę uczestniczenia w postępowaniu wyjaśniającym.

Pracownik Stowarzyszenia bezzwłocznie podejmie działania mające na celu powstrzymaniei wyeliminowanie tego zjawiska. Obowiązkiem każdego pracownika, który zaobserwował fakt jakiejkolwiek przemocy czy agresji lub został o nim poinformowany jest przerwanie tego zachowania.

Ktoś (osoba Ci znana lub nieznana) okradł Cię, przywłaszczył sobie rzecz, która należała do

1.Zgłoś zdarzenie kradzieży lub zniszczenia Twoich rzeczy pracownikowi Stowarzyszenia - przedstaw mu, kiedy, gdzie i w jakich okolicznościach to się stało. Poinformujo ewentualnych świadkach zdarzenia.

3.O zaistniałym zdarzeniu możesz opowiedzieć psychologowi, który zgodnie z Twoimi potrzebami udzieli Ci wsparcia pedagogiczno-psychologicznego lub inną formę pomocy.

3.Jeżeli sprawca celowego zniszczenia lub kradzieży Twojej rzeczy został ustalony lub wskazany, Stowarzyszenia informuje o tym jego rodziców; psycholog i pedagog podejmują działania wyjaśniające zaistniałą sytuację oraz informują o nich i ich wyniku rodziców sprawcy.

4.Stowarzyszenie zobowiązuje sprawcę do oddania Ci skradzionej rzeczy lub w uzgodnieniu z jego rodzicami - do ewentualnego pokrycia kosztów skradzionej lub zniszczonej rzeczy.

Przemoc domowa– to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniecha- nie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające twoje prawa lub dobra osobiste

1.Możesz ujawnić pracownikowi Stowarzyszenia, do którego masz zaufanie, że dzieje Ci się krzywdai poprosić go o pomoc w tej trudnej dla Ciebie sytuacji.

2.Może wystąpić również przypadek, że pracownik obserwując Cię, podejrzewa, że jesteś krzywdzony, chociaż mu tego nie zgłosiłeś. W tej sytuacji pracownik przeprowadzarozmowę z Tobą oraz Twoimi rodzicami/prawnymi opiekunami, w celu zweryfikowania podejrzeń.

3.Porozmawiaj też o swojej sytuacji, o tym, co czujesz i przeżywasz z psychologiem. Udzieli on Ci wsparcia w tej trudnej dla Ciebie sytuacji oraz uwzględniając Twoje potrzeby,wspólnie z rodzicami zaplanują działania, które zapewnią Ci ochronę przed krzywdzeniem

W przypadku uzyskania informacji o krzywdzeniu Ciebie lub potwierdzenia siępodejrzeń, że jesteś krzywdzony, pracownik Stowarzyszenia zgłasza problem wyznaczonemu psychologowi (w przypadku zagrożenia Twego zdrowia lub życia).

Wyznaczony psycholog, po dokładnym rozpoznaniu sprawy, dokonuje oceny zdarzeń i zawiadamia o nich odpowiednie władze. Każde zachowanie o charakterze przemocowym, również seksualnym, wobec osoby małoletniej jest przestępstwem. Stowarzyszenie ma obowiązek zgłosić sprawę wykorzystywania seksualnego osoby małoletniej na policję.

Dyskryminacja to nierówne, gorsze traktowanie kogoś ze względu na jakąś cechę. Powodem dyskryminacji są najczęściej: płeć, wiek, rasa, niepełnosprawność, orientacja seksualna, cechy fizyczne, religia, przynależność do grupy etnicznej, narodowej lub społeczno-kulturowej, przekonania polityczne lub inne przekonania, a także status materialny i pochodzeniespołeczne.

1.Porozmawiaj z pracownikiem Stowarzyszenia któremu ufasz - opowiedz szczerze o tym, czego, z jakiego powodu i od kogo doświadczyłeś. To trudna dla Ciebie sytuacja, więc nie obawiaj się poprosić o pomoc i interwencję w tej sprawie.

2.Poinformuj także swoich rodziców o całej sytuacji, przedstaw im wszystkie okoliczności zdarzenia.

3.Twoi rodzice i Ty możecie zwrócić się pomoc także do organizacji pozarządowychzajmujących się problematyką praw dziecka/ praw człowieka.

Stowarzyszenie powinno zapewnić małoletnim możliwości rozwoju w bezpiecznej atmosferze, wolnej od jakiejkolwiek dyskryminacji, dlatego też jest zobowiązane do działań anty- dyskryminacyjnych. Pracownicy Stowarzyszenia podejmują działania wyjaśniające okoliczności zdarzenia, zmierzające do określenia jego znaczenia dla Ciebie oraz ustalenia sprawcy/sprawców.Informują o zdarzeniu zarząd Stowarzyszenia . Po ustaleniu sprawców poinformują o tym ich rodziców.

Polsce najważniejszymi aktami prawnymi, gwarantującymi prawa dziecka, są: Konstytucja RP, Konwencja o prawach dziecka i Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.

Źródłem praw dziecka jest godność człowieka, zwana również człowieczeństwem.W Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zapisana jest ona w art. 30:

„Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych”.

Z godności wywodzą się dwie zasady: wolność i równość, które są podstawą wszystkich praw człowieka. Wolnośćoznacza to, że człowiek nie jest własnością kogokolwiek, posiada wolną wolę, może samodzielnie podejmować decyzje i świadomie ponosić za nie odpowiedzialność (dziecko uczy się tego w trakcie dojrzewania). Równośćoznacza, że każde dziecko ma takie same prawa i ma być tak samo traktowane przez wszystkich bez jakiejkolwiek dyskryminacji.

Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka – każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiemi demoralizacją. Dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy władz publicznych (Art. 72. Konstytucji RP).

Każdemu dziecku przysługują prawa dziecka tak, jak każdemu dorosłemu prawa człowieka. Praw tych nikt nie może dziecka pozbawić. Prawa dziecka są więc naturalną konsekwencją praw człowieka

Doprecyzowanie praw dziecka wynika z potrzeby dania dzieciom dodatkowej ochrony przed dorosłymi – dziecko ze swej natury jest słabsze od nich. Taką ochronę dają dzieciom ich prawa zapisane w Konwencji o Prawach Dziecka, którą przyjęło Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 20 listopada 1989 r. Polska podpisała Konwencję o Prawach Dziecka7 czerwca 1991 roku i od tego momentu jej przepisy, zobowiązujące państwo do przestrzegania praw dziecka, obowiązują także w naszym kraju.

Prawa dziecka istnieją po to, aby Was chronić, aby zapewnić Wam zdrowie i bezpieczeństwo. Jeśli wszyscy szanowaliby prawa dziecka, każde dziecko byłoby odpowiednio traktowane. Niestety, nie zawsze tak jest. W każdym kraju są dzieci, których prawa są łamane. Dzieci bywają krzywdzone, wykorzystywane czy zastraszane.

Konwencja Praw Dziecka zakłada, że należy się Wam szczególna opieka i ochrona, bo nie zawsze jesteście w stanie należycie zadbać o swoje bezpieczeństwo.

Gdy znacie swoje prawa, możecie łatwiej obronić się przed przemocą, krzywdzeniem, dyskryminacją, której doświadczacie ze strony rówieśników i dorosłych. Bo wiecie, że macie prawo do ochrony swojego zdrowia i bezpieczeństwa oraz że są instytucje, które powinny Wam pomóc.

Dlatego dzieci na całym świecie, podobnie jak dorośli, mają zapewnione swoje prawa, czyli obowiązujące reguły postępowania, które mają Was chronić przed wszelką krzywdą.

Zamierzeniem twórców Konwencji Praw Dziecka było kierowanie się zawsze Waszym dobrem oraz traktowanie wszystkich dzieci jako równych wobec prawa, niezależnie od pochodzenia, koloru skóry czy wyznania.

A)Prawa dziecka dotyczą każdego dziecka, czyli osoby poniżej 18. roku życia.

D)Wszystkie prawa dziecka są równie ważne. Nie ma praw mniej lub bardziej ważnych od innych.

-znajomości swoich praw oraz powoływania się na nie w różnych sytuacjach, a także do ich poszanowania przez innych,

G)prawo do własnej tożsamości, któreoznacza, że macieprawo do imienia, nazwiska i obywatelstwa i znajomości swego pochodzenia

Ze swoimi prawami macie do czynienia każdego dnia w różnych sytuacjach. Jeśli np. graciew piłkę po lekcjach, to realizujecie wasze prawo do zabawy; jeśli idziecie do kina z koleżankami -realizujecie prawo do spotykania się z innymi i wykorzystywania czasu wolnego; gdy kładziecie się spać – korzystacie z prawa do odpoczynku; gdy np. złamiecie nogę – korzystaciez prawa do opieki zdrowotnej.

Prawa kojarzyć się mogą ze swobodą decydowania o wszystkim, co Was dotyczy. Jednak prawa mają też swoje ograniczenia, które wynikają z faktu, że:

-inni też mają takie same prawa i egzekwując swoje prawa, nie możecie naruszać praw innych osób,

-poza przyznanymi Wam prawami macie nałożone przez rodziców i szkołę (czyli państwo) pewne obowiązki, które powinniście wypełniać.

Macie prawo do życia bez wyzyskiwania i wykorzystywania, nikt nie może Was siłą zmuszać do zrobienia niczego, a zwłaszcza czegoś złego. Nikt też nie może zmuszać Was do pracy ponad siły ani wykorzystywać zarobkowo w inny sposób.

Macie prawo do ochrony przed przemocą fizyczną, psychiczną i zaniedbaniem.Nikt nie ma prawa Was bić, prześladować i wykorzystywać w celach seksualnych. Macie prawo do ochrony przed wszystkimi formami wykorzystywania seksualnego. Nikt nie ma prawa dotykać Was w sposób, którego sobie nie życzycie i nakłaniać lub zmuszać Was do kontaktów seksualnych.

Nikt nie ma prawa angażować Was w produkcję narkotyków i handel nimi ani zmuszać czy namawiać do ich zażywania. Policja, nauczyciele i inne służby mają za zadanie chronić Was przed dostępem do nich.

Macie prawo do nauki i dostępu do informacji, ale także prawo do czasu wolnego – wypoczynku zabawy czy korzystania z zajęć rekreacyjnych.

Wasze prawo do nauki polega na tym, że jesteście uprawnieni do korzystania z bezpłatnej edukacji, bo państwo gwarantuje każdemu z Was bezpłatny dostęp do szkoły. Możecie również wybrać szkołę prywatną lub społeczną, która jest płatna. Jednocześnie jednak macie obowiązek chodzenia do szkoły. Prawo do nauki daje Wam możliwość dokonania określonego wyboru.

Macie prawo do wychowania w rodzinie, a rodzice zawsze powinni kierować się Waszym dobrem. Nawet, gdy rodzice nie są razem i mieszkają osobno, macie prawo do kontaktuz każdym z nich, chyba że to byłoby dla Was szkodliwe. Macie też prawo mieszkać ze swoimi rodzicami, chyba że nie byłoby to dla Was dobre, np. jesteście krzywdzeni.

Nikt nie może w sposób arbitralny i bezprawny ingerować w sferę życia prywatnego, rodzinnego lub domowego dziecka czy w jego korespondencję. Nikt nie ma prawa poniżaći ośmieszać dziecka ani wtrącać się do jego osobistych spraw, czytać listów, maili, smsów czy pamiętników – chyba że w uzasadnionych sytuacjach sąd zadecyduje inaczej.

Macie prawo do tajemnicy korespondencji, prywatności i swobody wypowiedzi. Prawo do prywatności oznacza, że możecie dysponować własnymi rzeczami, nikomu nie wolno bez powodów wkraczać w Wasze sprawy osobiste i rodzinne.

Prawa dzieci podlegają pewnym ograniczeniom, ale tylko w sytuacji, gdy chodzi o Wasze dobro i bezpieczeństwo.

PRAWO DO SWOBODNEGO WYRAŻANIA WŁASNYCH POGLĄDÓW WE WSZYSTKICH SPRAWACH DOTYCZĄCYCH DZIECKA

Prawo do wyrażania własnych poglądów oznacza, że w ważnych dotyczących Was sprawach możecie wygłaszać swoje zdanie, opinie, własną wolę. Artykuł 12 Konwencji o Prawach Dziecka stanowi, że macie prawo wypowiadać swoje zdaniew sprawach, które Was dotyczą, a dorośli powinni was wysłuchać i wziąć je pod uwagę. Nawet w postępowaniu przed sądem.

Swoboda wyrażania wyznawanej religii lub przekonań może podlegać tylko takim ograniczeniom, które są przewidziane prawem i są konieczne do ochrony bezpieczeństwa narodowego i porządku publicznego, zdrowia lub moralności społecznej bądź podstawowych praw i wolności innych osób.

W realizacji tego prawa ochrona praw dziecka oraz praw rodziców wzajemnie się przenikają. Oznacza to, że macie przyznane prawo do wolności sumienia i wyznania, jednak możeciez niego korzystać pod władzą rodzicielską. Oznacza to, że rodzice mogą Was wychowywać zgodnie ze swoimi przekonaniami w sprawach religii.

Gdy znajdujecie się w sytuacji, gdy zostaliście pozbawieni czasowo lub na stałe swego środowiska rodzinnego lub gdy ze względu na swoje dobro nie możecie pozostawać w tym środowisku, państwo musi zapewnić Wam opiekę, m. in.: umieszczenie w rodzinie zastępczej, adopcję lub – gdy jest to niezbędne – umieszczenie w odpowiedniej instytucji powołanej do opieki nad dziećmi.

Dziecko niepełnosprawne powinno mieć zapewnioną pełnię normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających aktywne uczestnictwo dziecka w życiu społeczeństwa.

Przysługuje Wam zatem prawo do pełnego dostępu do dóbr i usług oraz wszechstronnej rehabilitacji, prawo do nauki, pomocy psychologiczno-pedagogicznej i innych gwarancji i zabezpieczeń społecznych.

Oznacza to, że macie prawo do jak najwyższego poziomu zdrowia i udogodnień przy leczeniu chorób oraz profilaktyki i rehabilitacji zdrowotnej oraz nie możecie zostać pozbawieni dostępudo tego rodzaju opieki zdrowotnej.

Jeśli nie ukończyliście 15 lat, nie możecie być rekrutowani do wojska i brać bezpośredniego udziału w konflikcie zbrojnym.

Jeśli znacie kogoś, kto potrzebuje pomocy lub sami znajdujecie się w trudnej sytuacji, możecie zwrócić się o pomoc do rodziców, wychowawcy klasy, pedagoga szkolnegoczy dyrektora szkoły, zgodnie ze ścieżką postępowania opisaną w „Standardach ochrony małoletnich”.

Możecie też skontaktować się z policją (numer 112) oraz instytucjami niosącymi pomoc dzieciom. Oto jedne z nich:

800121212 – Dziecięcy telefon zaufania, prowadzony przez Rzecznika Praw Dziecka.

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH W STOWARZYSZENIU NA RZECZ OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI "KANONIKOS" (wersja skrócona)

Darczyńcy i Partnerzy